Clannad w pożegnalnym The Farewell Tour
Clannad (wywodzący się ze słowa „klan”, w języku greckim „rodzina”) został utworzony w 1970 roku przez rodzeństwo Moya, Ciarána i Pól Brennana oraz ich wujków Noela i Pádraiga Duggana (który niestety zmarł w 2016 roku). Niedługo później zespół liczył już 6 członków po tym jak dołączyła do niego Enyia Brennan, która w tamtym czasie odnosiła również sukcesy w karierze solowej. Wielokrotnie nagradzany zespół bez wątpienia zrobił więcej niż jakakolwiek inna grupa, aby przekazać irlandzką muzykę i język irlandzki światowej publiczności. Łącząc elementy tradycyjnej muzyki irlandzkiej i bardziej współczesnego folku, new age i rocka stworzyli wyjątkowo unikalne i eteryczne brzmienie. Połączenie nostalgicznych melodii i hipnotyzującego wokalu jest ponadczasowe i jednocześnie przemawia do światowej publiczności w każdym wieku.Po minionej dekadzie, podczas której wydali pięć niezwykle wpływowych i przełomowych albumów, w 1982 roku Clannad zyskał większą rozpoznawalność po nagraniu ścieżki dźwiękowej do serialu telewizyjnego „Harry’s Game”, który poruszał problemy Irlandii Północnej. Utwór stał się komercyjnym sukcesem po wydaniu go w formie singla, osiągając 2. miejsce na liście najczęściej odtwarzanych utworów radiowych w Irlandii i 5. w Wielkiej Brytanii, otrzymał również nagrodę Ivor Novello oraz został wykorzystany w filmie Patriot Games. Jest to jedyny hit zaśpiewany w całości w języku irlandzkim.Oprócz niesamowitych osiągnięć tej ponadczasowej piosenki, w 1984 roku Clannad zdobył nagrodę BAFTA w kategorii „Best Original Television Music” za ścieżkę dźwiękową z albumu „Legend” (stając się pierwszym irlandzkim zespołem, który zwyciężył w tej kategorii), na którym znalazła się muzyka wykorzystana później w serialu Robin Of Sherwood. W ciągu dwóch dziesięcioleci, zespół zdobył nagrodę Grammy („Najlepszy album New Age” za album „Landmarks” z 1999 roku), Billboard Music Award oraz nagrodę BBC 2 Folk Award (za całokształt twórczości).Clannad współpracował z wieloma różnymi artystami, w tym Brucem Hornsby, Steve Perry, JD Souther, Paul Young i Duke Special, ale jak dotąd do najbardziej udanych kooperacji zaliczają współpracę z ich entuzjastycznym zwolennikiem i fanem, Bono z U2. Artysta ogłosił, że piosenkarka Moya jest „jednym z największych głosów jakie ludzkie ucho może doświadczyć”, Bono połączył swoje siły z zespołem w utworze, który nadaje tytuł nadchodzącemu wydawnictwu - In A Lifetime.Premiera zaplanowana została na 13 marca 2020 i ukaże się nakładem BMG.Album IN A LIFETIME zawiera niesamowite i ponadczasowe utwory Clannad, które ukazały się na 16 albumach studyjnych i stały się swego rodzaju dziedzictwem, które wpłynęło na pokolenie muzyków i artystów z Irlandii.IN A LIFETIME to wieloformatowa, obejmująca cały dorobek artystyczny antologia, zawierająca utwory z 50-letniej kariery zespołu Clannad.


Interesujący, zupełnie inny LemON - fotorelacja z klubu Wytwórnia, 28.11.2019
Magiczny, zabawny, wzruszający – Tak można opisać czwartkowy koncert zespołu LemON w Łódzkim klubie Wytwórnia.
Trasa LemON Akustycznie to projekt dzięki któremu możemy poznać utwory zespołu w zupełnie innej formie. Słowo Koncert zdecydowanie nie oddaje tego co proponują artyści w trakcie występu. Leader grupy, Igor Herbut zadbał o znakomity kontakt członków zespołu z publicznością, a każdy z nich miał szansę zaprezentować się indywidualnie.
Każda ze znanych nam piosenek poprzedzona była zabawnym lub skłaniającym do przemyśleń monologiem wokalisty, dzięki czemu występ nabrał klimatu spotkania grupy przyjaciół. Spotkania, któremu oprócz śmiechu, nostalgii i niezwykłej muzyki, towarzyszyła magiczna gra świateł.
Mamy nadzieję, że tą krótką relacją zachęcimy was do wzięcia udziału w wydarzeniach z trasy LemON Akustycznie, a póki co zapraszamy do zapoznania się ze zdjęciami z koncertu, gdzie możecie zobaczyć cudownie oświetloną scenę i może poczuć energię płynącą od artystów.
Pełna galeria zdjęć: http://www.muzycznahiperprzestrzen.pl/2019/11/lemon-akustycznie-lodz-wytwornia-28-11-2019

Nocny Kochanek – relacja z Wytwórni
Decydując się na "Randkę w ciemność" z Nocnym Kochankiem, wiedzieliśmy jedno: na pewno nie będzie wiało nudą. Nie spodziewaliśmy się jednak, że potężny zastrzyk energii wbity w naszą żyłę będzie tak efektywny. Wytwórnia musi stać na naprawdę solidnych fundamentach, skoro po tym koncercie jej mury nie runęły! Działo się wiele, fani w tak ekspresyjny sposób okazywali Nocnemu Kochankowi swoje uwielbienie, że po wszystkim wyglądali jak ekipa rozczochranych żywych trupów. A my razem z nimi!
Zespół promował swój ostatni album "Randka w ciemność", który odbił się tak silnym echem wśród wielbicieli ciężkiego brzmienia, że jego promocja przeciągnęła się na II część wielkiego tourne "Trasa w Ciemność". Słynący z humorystycznych, ostrych językowo i niekiedy abstrakcyjnych treści piosenek zespół, pokazuje dystans do otaczającej nas rzeczywistości. I ma z tego niewątpliwy ubaw, czym tylko przekonuje do siebie coraz większą publiczność. W końcu jeśli wykonawcy bawią się rewelacyjnie, również fanom udzielają się pozytywne fluidy.Podczas niedzielnego koncertu artyści zaprezentowali obszerny materiał zarówno z ostatniego krążka, jak i zaczerpnięty z poprzednich dwóch albumów. Publiczność była niezwykle aktywna. Skoki, krzyki, dzikie pogo, "fala" zdawały się trwać bez końca już od pierwszych dźwięków "Randki w ciemno" i "Dziabniętego". Gdy wydawało się nam, że na takim szaleństwie koniec, z tłumu tuż pod sceną wyłonił się fan w masce konia. Kontrowersyjny twór stał się niemałą atrakcją "galopując" między ludźmi w rytm metalowo ludowego brzmienia "Koń na białym rycerzu". Nieco spokoju przyniosła ballada "Zaplątany", pochodząca z pierwszej płyty "Hewi Metal", podczas której duża część publiki usiadła na podłodze, niczym harcerze przy ognisku. Nie zabrakło również "Andżeju", piekielnej "Czarnej Czerni" i wielu innych przebojów Kochanków.Zadbano także o odpowiednie efekty wizualne: cykliczne pokazy pirotechniczne, kłęby chłodnego, sztucznego dymu oraz wystrzeliwane z krawędzi sceny zimne ognie uatrakcyjniły występ i skutecznie przykuły uwagę publiczności.
Supportem Kochanków była łódzka kapela Bodzis, wykonująca muzykę hard rockową oraz określaną luźno jako food rock, czyli wplatającą w treści elementy kulinarne. Mocne brzmienia, ciekawe aranżacje oraz na maksa bezpośrednie teksty charakteryzują Bodzisa. Wokalista Bogdan śpiewa absolutnie o wszystkim, czego może dotyczyć codzienność przeciętnego Polaka. O tym, czym jest "Korporacja" czy "Dziwny kraj" (nadal nie wiemy dlaczego jeden członek z publiczności za "dziwny kraj" uznał Zgierz). Każdy kolejny utwór wypełnia dosyć proste, ale definiujące polskość, muzyczne menu: "Leniwe", "Bryzol", "Mleko" czy "Zbawicielka" (w rozumieniu między słowami "Wódka", czyli drink "dzień po"). Łodzianie byli zachwyceni i nagrodzili kreatywnych muzyków wielkimi brawami.



Tak... to był wieczór pełen krzyków, owacji i... po prostu czystego szaleństwa!