Serdecznie zapraszamy na koncert Grażyny Łobaszewskiej, który odbędzie się 12 marca 2020 roku w Krakowskim Teatrze Variete.
To wyjątkowy przegląd wszystkich artystycznych dokonań Artystki w odświeżonych, zaskakujących i porywających aranżacjach muzyków grupy AJAGORE. W programie koncertu nie zabraknie ponadczasowych utworów takich jak: 'Brzydcy', Gdybyś, czy Czas nas uczy pogody. Pojawią się też niezwykle dawno niewykonywane na żywo, <m. in.”Zakład dla normalnych”, „Ołów”, „Rycerz przegranych spraw” i …niespodzianki >. Warto zauważyć, iż utwory te pomimo upływu lat są niestety wciąż aktualne a ich wymowa w dzisiejszych, niespokojnych czasach wydaje się być jeszcze mocniejsza. Z racji wyjątkowego charakteru tych wydarzeń, Artystka postanowiła również oddać hołd niezapomnianemu Czesławowi Niemenowi, pamiętając o przypadającej w 2019 roku 80-tej rocznicy jego urodzin. Koncert zwieńczą utwory z ostatnich płyt Grażyny Łobaszewskiej - Przepływamy i jubileuszowego wydanego w 2017 krążka Sklejam się. Fanów dobrej muzyki nie może najzwyczajniej w świecie na tym koncercie zabraknąć!

W imieniu Knock Out Production serdecznie zapraszamy na dwa koncerty Taake oraz Kampfar na przełomie marca i kwietnia!Ostatnie wydawnictwa norweskiego Taake to album "Kong Vinter" z 2017 roku oraz box "7 Fjell" z siedmioma pierwszymi płytami grupy w formie picture disców (2018, Dark Essence Records). Grupa obchodzi w tym roku 25-lecie swojej działalności, a jubileusz świętować będzie w europejskiej trasie z Kampfar!
Na wiosennych koncertach Kampfar będzie promować album „Ofidians Manifest”, który ukazał się w maju ubiegłego roku (Indie Recordings). W roli supportu wystąpi Necrowretch. Francuzi zaprezentują w lutym swoją najnowszą, czwartą produkcję - „The Ones From Hell” (Season Of Mist).Taake i Kampfar w towarzystwie Necrowretch wystąpią kolejno 19 marca w krakowskim klubie Kwadrat oraz 5 kwietnia we wrocławskiej Pralni.
TAAKE (Norwegia) black metal
W Bergen, mateczniku norweskiego black metalu, w 1995 roku zaczął działać zespół Taake. Niezmiennie od początku, aż do dziś jego główną postacią jest Hoest, postać absolutnie kultowa w norweskim metalowym podziemiu, który wspomagał swoim talentem także Ragnarok, Carpathian Forest, czy Gorgoroth.Hoest zalicza się do tych, którzy nie mają zwyczaju owijać w bawełnę, czym niejednokrotnie wpędzał się w kłopoty. Słynne są już bojkoty koncertów Taake w USA przez Antifę, co doprowadziło do ich odwołania, czy o parę lat wcześniejszy występ w Niemczech, na którym Norweg miał namalowaną na torsie swastykę. Antyislamski tekst "Orkan" również mu nie pomógł, a być może nawet uniemożliwił otrzymanie Spellemannprisen, czyli norweskiego odpowiednika Grammy, do którego Taake nominowano w 2012 roku.Można różne rzeczy mówić o liderze Taake, ale na pewno nie to, że nie jest autentyczny i że nie wierzy w to, co robi. Od początku jest konsekwentny w kroczeniu lewą stroną ścieżki, umiłowaniu norweskich chłodów, skąpanych w ciemnościach lasów. Hoest jest też pracowity. Taake ma na koncie ponad 20 wydawnictw (demo, EP-ki, splity, płyty).
KAMPFAR (Norwegia) pagan black metal
W 2019 roku zasłużonej norweskiej załodze Kampfar stuknęło 25 lat na scenie. Zespół w 1994 roku założył Dolk, który najpierw pełnił w nim obowiązki perkusisty, a od roku 2003 koncentruje się wyłącznie na byciu frontmanem. Muzyk od zawsze fascynował się mitologią nordycką i historią swojego kraju oraz rdzenną muzyką z Norwegii - naturą. W tym zainteresowaniu przypominał swojego wielkiego poprzednika z sąsiedniej Szwecji, Bathory.Kampfar może nie wymienia się w pierwszym zdaniu rozmowy o norweskim black metalu, ale jest to formacja ceniona przez fanów, nagrywająca płyty na równym, co najmniej dobrym poziomie. Co więcej, została nawet doceniona przez branżę muzyczną w Norwegii. Za album "Profan" (2015) Kampfar otrzymał Spellemannprisen, czyli norweski odpowiednik Grammy. Rok swojego 25-lecia Norwegowie uczcili wydaniem wysoko ocenionego albumu "Ofidians Manifest". Dodajmy, że Dolka na scenie wspierają: basista Jon Bakker, perkusista Ask oraz gitarzysta Ole Hartvigsen.

W piątkowy wieczór 31 stycznia uczestniczyliśmy w długo wyczekiwanym koncercie zespołu Dżem, który po raz kolejny zawitał do łódzkiej Wytwórni. Tym razem elita polskiej sceny muzycznej występowała w ramach 40-lecia działalności zespołu. Sala była tak pełna, że nie było gdzie szpilki włożyć. Pomieszczenie wypełnił tłum ludzi w koszulkach z logo zespołu, wśród których wielu z nich dumnie wymachiwało materiałowymi transparentami. Wszyscy fani, ściśnięci jak sardynki w puszce, parli do przodu, chcąc być jak najbliżej ukochanego zespołu.
Uczestnictwo w koncercie zespołu Dżem jest jak odwiedziny u starego przyjaciela, którego nie widziało się od lat. Po prostu pewnego dnia przypominasz sobie o kimś z przeszłości, kto był dla Ciebie ważny i nagle nabierasz chęci na wspomnienia. Grupa jest muzycznym fenomenem. W swoich utworach łączą rytmy rockowe z bluesem, country oraz reggae. Są zaliczani do najważniejszych i najbardziej wpływowych zespołów muzycznych w Polsce. Ponadczasowe, genialne aranżacje z niebanalnym przekazem sprawiły, że nawet po latach artystycznej posuchy nadal niepodzielnie władają sceną muzyczną. Jedni słuchacze wspominają, inni dopiero odkrywają, a fanów wciąż przybywa.
Koncert na 40-lecie Dżemu był przede wszystkim magiczną podróżą do lat 80 i 90. Przez jeden wieczór mieliśmy możliwość wysłuchać każdego utworu, który w tamtych czasach robił furorę i uderzał jak szampan do głowy słuchaczy. Prawdziwy crème de la crème.Publiczność zgromadzona w Wytwórni wyśpiewała razem z zespołem najbardziej znane przeboje zespołu, m.in. "Mała Aleja Róż", "Naiwne pytania", "Autsajder", "Partyzant" czy "List do M". Nie zabrakło także największych hitów, od lat łączących pokolenia, które każdy zna i potrafi zaśpiewać czy choćby zanucić: melancholijny "Sen o Victorii", "Paw", rozpalający pożądanie "Czerwony jak cegła", sentymentalny utwór, który rok temu wyśpiewała sama Metallika "Wehikuł czasu" oraz hit pojawiający się do dziś na wielu polskich imprezach "Whisky".
Co do wykonawców legendarnych utworów wczesnego Dżemu, dobre wrażenie wywarł na nas Michał Balcar, będący od prawie dwóch dekad wokalistą zespołu. Choć Ryszard Riedel był jedyny w swoim rodzaju i może wydawać się, że jest "nie do zastąpienia", ten wszechstronny artysta potrafił sprostać wyzwaniu i wejść na miejsce kultowego muzyka.
Z pełną świadomością uznajemy ten koncert za bardzo satysfakcjonujący!
Pełna galeria: http://www.muzycznahiperprzestrzen.pl/2020/02/dzem-lodz-wytwornia-31-01-2020/